Een feest CD-Rom
Ik word omgeven door vijftigers in wording. Dat moet gevierd worden. Alleen doet zich het treurige feit voor dat enkele van deze jubilea overschaduwd werden door het overlijden van betrokkene of iemand in de naaste omgeving. Om het ditmaal toch te vieren zonder het daarbij horende rumoer, besloten we een website op CD-Rom te maken.
Mijn schoonzus heeft hem gemaakt en ik heb gedonderjaagd, d.w.z. iedereen achter zijn broek aanzitten en meedenken over de vormgeving. Het resultaat is schitterend. Video’s, muziek, presentaties, en stukjes met foto’s wisselen elkaar af. Het is leuk om in een korte tijd zoiets te maken. Een idee voor U? Neem dan contact op met Adrie den Hertog,
Stille kracht
Astrid, mijn stille professionele kracht, is voor het laatst geweest. Drie jaar was ze bij me en regelde de huishouding. Als iets op was ontging dat Astrid niet, het werd gekocht. Ze is nog niet weg of op het laatste moment moet er nog brood gekocht worden of de boter blijkt op. Mijn hulpen rennen naar de winkel. Ik zal haar missen.
De nieuwe hulpen
Eigenlijk gaat het best goed met al die nieuwe hulpen. Het zijn stuk voor stuk leuke meiden. De meest basale en steeds terugkerende activiteiten zijn erin geramd. Behalve het naar de wc gaan, is er nu nog een enigszins enge activiteit, namelijk drinken. Om goed te drinken moet ik met mijn rug omlaag. En in die houding voel ik me zo kwetsbaar. Ik kan niet praten en ben bang me te verslikken. Dus als ik stop, direct mijn rug omhoog, heb ik erin gedrild. Het grootste struikelblok is echter het praten. Dat vraagt geduld en oefening. Soms heb ik de neiging om het praten maar te laten zitten, maar ja dan wordt het nooit wat. Dus praat ik. Nou ja praten, het is voornamelijk nog spellen en als we daar niet uitkomen: moet het alfabet opgezegd worden. Soms blijft een hulp maar gokken. Ik word dan radeloos. Ik weet dat ik moeilijk te verstaan ben, maar sommig gokken vind ik belachelijk. Zo zeg ik: “i” en mijn hulp zegt: “m” of “s” een volslagen andere klank, zelfs voor mij. Of een hulp blijft de L voor een AU aanzien, een letter die niet eens in het alfabet voorkomt. Tot overmaat van ramp vraagt ze dan ook nog of en waar ik pijn heb. En toegegeven, mijn L klinkt als een AU. Radeloos ben ik en gefrustreerd. Of ik wil Kane (een popgroep) zeggen en mijn hulp schrijft trouw op “kan e …. ..” en kijkt me verwachtingsvol aan: wat zal er volgen? Alsof ik een spatie aangeef. Kom daar maar eens uit. Nee, daar moet Floor of Ward aan te pas komen. Ik ben blij dat ze nog thuis zijn zodat ze af en toe kunnen vertalen, want het niet verstaanbaar zijn is hopeloos. Ik hou me voor dat ik moet blijven investeren in het praten, maar gezellig is anders. Morgen begint de school weer. Au.
Sing along
Floor is 16 geworden. Van de familie heeft ze een sing along spel gehad; een soort karaoke, maar met een score voor je zingen. Ik ben een groot karaoke fan. Ooit heb ik het karaoke op het kerstdiner van mijn werk moeten openen met een nummer van Crouzo Daar staat ze. Ik denk dat zeker de helft van de aanwezigen plaatsvervangende schaamte had. Zo niet ik, ik vond het hartstikke leuk. Ik moedig het gebruik dus zeer aan. Floor heeft haar verjaardag ermee gevierd. De jongens participeerden niet echt. Ward wel. Ward houdt wel van zingen. En met de familie hebben we ook uit volle borst gezongen. Zie hier het resultaat. Ik hoor ze boven trouwens weer kwelen.
Plaatsvervangend
Ik kan niet veel meer. Ik beleef vooral dingen door anderen. Ik teer op verhalen van vrienden en familie, op activiteiten van mijn kinderen (sta te glimmen bij een karaokespel waar ikzelf niets mee kan of het feit dat Ward mijn oude racefiets in gebruik heeft genomen en met zijn vader in de duinen fietst). Ik begrijp soms niet dat dit genoeg voor me is. Hoe kan zo’n doener als ik was, genoegen nemen met een rol als toeschouwer? En toch gebeurt dat. Ik parasiteer.
Zeeland
Floor is nog een week met 4 vriendinnen op stap geweest. Ze zei heel wijs tegen ons: “om ze te houden, moet je ze loslaten “. En zo is het. Ik had het er niet moeilijk mee. Ik juich het eerder toe. Ik vertrouw haar en verwacht dat ze geen domme dingen doet. Laat ze vooral veel ondernemen en niet aan een vriendje vast zitten. Iedere dag van de vakantie werd geëvalueerd. Ruzies en irritaties uitgesproken. Ik geloof niet dat ik persoonlijke evaluaties hield toen ik zo oud was. Maar tijden zijn veranderd, dat zag je aan het enorm onderling gekeuvel in het Big Brother huis.
Verbouwen
Na een zeer lange aanlooptijd hoorden we net dat onze verbouwing op 13 september begint (inmiddels herroepen naar 20 september). Ik zie er niet bijzonder naar uit, maar het is onvermijdelijk. Hein verheugt zich erop. We krijgen veel subsidie. In de herfstvakantie willen we weggaan, zodat dan het meeste binnenwerk gedaan kan worden. Dat wordt stof happen.