Tweede douche-mevrouw
Tegenwoordig word ik vaker gedoucht en is er een tweede douche-mevrouw ingeschakeld. Het wassen gaat goed. Wat me wel stoort is haar thuiszorg-toon. Hard en simpel praten en woorden als schattebout en dametje. Ik ben daar allergisch voor. Ik ben gewoon een leeftijdsgenoot die toevallig verlamd is. Blijkbaar is deze toon onontkoombaar als je met bejaarden werkt. Hoewel? Zou ik als 80-jarige ineens wel schattebout genoemd willen worden?
Nuchter
Ik heb al bijna 9 jaar geen alcohol gedronken. Vroeger hield ik wel van een slokje. Het nuchter blijven valt me wel mee, mijn gezelschap is zelden dronken. Alleen als ik bridge zit de alcohol van anderen me in de weg. Alcohol en bridgen gaan niet samen. Dat merk ik vooral als ik bridge met niet-geoefende bridgers. Meestal beginnen we pas te bridgen als de fles op tafel verschijnt. Dat komt het spel niet ten goede. Heeft men sowieso al moeite met het vinden van het juiste contract, met alcohol is dat nog een graatje erger. Het biedverloop wordt keer op keer vergeten, de troefkleur is men kwijt, de slagen worden verkeerd neergelegd en o ja, wat was het contract ook weer? Ik zit er broodnuchter tussen. Ik hoor de benevelde hersens kraken. Ik voel me een buitenbeentje.
Buitenbeentje
Ik heb weer een aantal sociale gebeurtenissen achter de rug, een verjaardag, een afscheid en een tennistoernooi met vrienden. Gebeurtenissen die de monotonie van mijn leven doorbreken, maar ook gebeurtenissen waar ik een beetje tegenop kan zien, ik ben immers een buitenbeentje dat niet converseert. Dat is voor niemand makkelijk. Ik blijf daarom vaak niet te lang. Het vraagt moed om mij onbekommerd te benaderen. Ik hoop altijd dat er iemand is die mij een beetje kan verstaan, Hein wil ook wel eens zijn eigen gang gaan, maar meestal is hij toch nodig om mij te helpen met praten. Daarnaast is het vaak rumoerig en dat is niet bepaald bevorderend. Het is het makkelijkst als mensen uit zichzelf praten. Helaas stellen de meeste mensen vragen en dat is een brug te ver voor mij. Dus hulde aan Alma, Fransje en de vrienden die mij door zo’n gebeurtenis heen helpen.
Slijm
Bij tijd en wijlen heb ik last van slijm na het eten. Het is meestal niet zo veel en als ik rustig blijf is het zo opgehoest. Nou ja zo, ik heb daarvoor wel een uurtje nodig. Ik kan jaloers zijn op gewone mensen die even hun keel schrapen. Soms heb ik het erger en raak ik in paniek. Ik kan dan een hele avond hoesten. Ik krijg het warm en zak onderuit in mijn stoel. Laatst had ik het tijdens een bridge avond. Mijn medespeelsters hadden het nog nooit meegemaakt en raakten ook lichtelijk in paniek. Ze keken mij meewarig aan en wisten niet goed wat te doen. Ik ben dan volledig in mijzelf opgesloten, het spel is totaal aan mij voorbij gegaan. Het is geen pretje om mee te maken.
Het studentenleven
Floor heeft zich volledig in het studentenleven gestort. Ze is zelden thuis. Afgelopen zondag is ze geïnaugureerd bij Unitas, de studentenvereniging, in aanwezigheid van ouders. Hein is geweest. Ik ben thuis gebleven. Ze moet nu een dispuut kiezen en dan volgt weer een kennismaking met het dispuut. Ze is al weken bezig met kennismaken. Volgend weekend heeft ze de kennismaking met de studievereniging. Dat laatste weekend heeft ze maar afgezegd. Ze had het helemaal gehad. Onwillekeurig ga ik terug denken aan mijn eigen studententijd, maar wat was het toen anders. De ontgroening was afgeschaft, geen feutengetreiter, geen gebral en geen drilcommissies. Het waren de jaren 70, de flower power jeugd, de tijd van de democratiseringsbeweging, alle ongelijkheid hadden we afgeschaft. Ongelofelijk dat onze kinderen zich weer helemaal in dit gebeuren storten en zich vrijwillig laten afblaffen. Laatst hoorden wij Floor aan de telefoon zeggen dat Feut Vos en Feut Huppelepup ook kwamen. Zo wordt Floor, Feut Kroft genoemd. Bizar. Gelukkig is het niet alleen kommer en kwel. Er zitten ook goede grappen tussen. Zo werd Floor met de groep op de laatste boot naar Texel gezet, zonder geld en met verkleedkleren aan. Ze moesten zich die nacht zelf zien te redden. Dat is heel goed gelukt. Ze zijn met de taxi naar de disco gebracht waar ze op zolder mochten slapen. Of de grap dat Floor met anderen straf had en om zeven uur ’s morgens in het zwembad moest zijn. Na, onder toezicht van ouderejaars, een paar baantjes gezwommen te hebben, moesten ze watertrappelen. Terwijl de ouderejaars zich stiekem uit de voeten maakten, hebben zij nog heel lang gewatertrappeld. Ik treed een nieuwe wereld binnen.