Al enige maanden loop en fiets ik niet zo best. Om toch mobiel te blijven lijkt een scootermobiel de beste oplossing. Maar ik aarzel nog. Het blijft een hele stap. Ik leg mijn zoontje voor dat ik een scooter overweeg. Gaaf vindt mijn zoon. Als ik zeg dat deze scooter drie wielen heeft, is hij iets minder enthousiast, maar niet onwelwillend. Na een aantal proefritten weet ik welke scootermobiel mijn voorkeur heeft. Een die wel 15 km per uur gaat en een goede vering heeft.
Sinds woensdag staat hij in de voortuin. Na drie dagen wennen, ga ik met mijn man op zaterdag de scooter testen. We besluiten om naar het winkelcentrum te gaan. Het is al laat en met een grote omweg is de kans om bekenden tegen te komen, gering. De voortuin uit. Links en rechts kijken of de kust veilig is, en weg scheur ik. Scooters hebben een geweldig acceleratievermogen. De snelheid op het rechte eind valt wat tegen, maar verder gaat het prima. Bij het winkelcentrum wil mijn man wel een rondje wagen. Terwijl hij rond scheurt stapt de buurman het plein op. Gesnapt. Maar zo op neutraal terrein valt het mee. En zeker als hij meldt dat zijn zoon diep onder de indruk was van de snelheid waarmee ik wegree, ben ik gerustgesteld.
De volgende test is: de stad in. Met een vriendin naar de bioscoop. Allebei een beetje zenuwachtig. Bij een drukke verkeersweg komt een wielrenner hard aangefietst. In een reflex knijp ik in mijn handel. Maar bij een scooter geef je gas door de handel in te drukken, en sta je stil door de handel los te laten. Het effect is dat ik nog eens lekker op hem inrij. Vloekend komt hij overeind. Ik mompel iets over pas nieuw en reflexen die nog niet aangepast zijn. Mijn vriendin geeft mijn adres door voor eventuele schade en wij vervolgen onze weg. Of de film leuk was is niet van belang. We gingen.
Tenslotte zijn we deze week naar een winkel geweest, met het hele gezin. Het was weliswaar al donker, maar toch. Mijn dochter wilde wel bij mij voorop als ze mocht sturen. Dat mocht ze. Zij het dat de schrik er sinds het ongeluk wel een beetje inzit. Maar met een schildpadgang kan er niets mis gaan. En alles verliep prima. Zonder gêne parkeerde ze de scooter weer in de tuin terug.
Het komt vast wel goed tussen mij en de scooter.
September 1998
Jeanet van der Vlist