Dagboek juli 2007

Vorige
Volgende

Plannen

Je zou denken dat ik zeeën van tijd heb. Toch moet ik veel van tevoren plannen. Dat komt omdat voor sommige handelingen twee mensen nodig zijn. Dat valt vooral op in een weekend dat Hein er niet is. Floor zegt tussen neus en lippen door dat zij om half zeven ’s avonds naar de nieuwe Harry Potter film gaat. Meteen gaan bij mij de alarmbellen rinkelen. Dat betekent namelijk dat zij om kwart over zes weg moet en dat betekent weer dat ik voor die tijd gegeten moet hebben en naar de wc ben gegaan. Ik kan namelijk alleen met twee mensen in de douchestoel en daarin moet ik om te poepen. Dus eet ik al om kwart over vijf. Zo gaat het ook met wandelen. Altijd moet er iemand thuis zijn om mij in en uit de rolstoel te helpen.

Kwaaltjes

Vlak voor Hein op vakantie gaat, laat ik nog mijn oor uitspuiten. Dat moet ongeveer een keer per jaar gebeuren. Ik ga alleen naar de dokter voor prikken en oor uitspuiten. Ik ben een groot aanhanger van de gedachte dat alles vanzelf over gaat, maar in de week dat Hein weg is word ik aan het twijfelen gebracht. Het begint met enorme pijn aan mijn voortand. Ik kan bijna geen brood en fruithap eten. Ik heb het meer gehad en elke keer gaat het over, maar als ik midden in de pijn zit, begin ik te wankelen. Als mijn wang ook nog dik wordt, ga ik om en maak een afspraak met de tandarts. De avond daarvoor doet mijn maag heel veel pijn. De volgende dag is het niet helemaal over en ik besluit toch naar de dokter te gaan. Zo zit ik op vrijdag zowel bij de tandarts als bij de dokter. De tandarts is duidelijk onder de indruk van mijn opgezette wang. Ze heeft de indruk dat ik een ontsteking heb en schrijft antibiotica voor. Aangezien ik geen pijn meer heb in mijn tand weet ik niet of ik het in ga nemen. De dokter kan niks constateren in mijn maag. Het zal wel overgaan. Gelukkig kan ik met hem overleggen over de antibioticakuur. We besluiten niet in te nemen, als ik pijn heb mag ik hem in het weekend opbellen. Dat is niet het geval. Zo blijft mijn theorie overeind dat alles vanzelf weer goed komt. Alleen moet ik zelf meer geloof hebben.

Benefietavond

We hebben de eerste brainstorm gehad over de benefietavond. Monieke had al de grote lijnen uitgezet. Op vrijdag 16 november is het Parktheater in Alphen door ons afgehuurd. We houden een Italiaanse avond met een commedia dell’arte, veel muziek en Italiaanse hapjes. De voorstelling ziet er heel professioneel uit, zie de website www.piccolotheater.nl Er zijn ruim 200 plaatsen, dus dat vergt wel de nodige publiciteit. Bij deze zijn jullie allemaal van harte uitgenodigd.

Hein en Ward op stap

Vorige week zijn Hein en Ward gaan wandelen in de Vogezen. Ik heb zoals gepland beneden in de serre geslapen. Het was net een slaappartijtje, Floor sliep op een matras naast mij in de serre, terwijl Lieke op een matras in de woonkamer lag. Ik hield het niet zo lang vol in bed. Om ongeveer vier uur ‘s nachts was het stoelendans, ik werd uit bed geholpen en in de stoel sliep ik verder. Floor verdween met matras naar boven. Om kwart voor acht stonden Lieke en ik echt op en kwam de douchehulp. Overdag kwamen mijn gewone hulpen en ging Lieke naar haar werk. We bouwden steeds meer routine op en op de laatste avond had ik zelfs lol in de tillift. Toch wist ik niet hoe snel ik het bed weer uit de serre moest laten ophalen. Donderdagavond kwamen Hein en Ward bruinverbrand thuis en was alles opgeruimd. Ze hadden het leuk gehad en wij hebben het ook overleefd.

De laatste Harry Potter

Niet besteld, ook niet om twaalf uur ’s nachts opgehaald, maar gewoon om twee uur ’s middags in de winkel gekocht: Harry Potter, de laatste. De boeken van Harry Potter beslaan dezelfde periode als mijn ziekte. In 1997 verscheen het eerste boek. Het heeft even geduurd voor wij de smaak te pakken hadden, maar na de eerste film waren we helemaal om. Vanaf het derde boek ben ik begonnen met lezen. Ik had nog het geduld om te wachten op de Nederlandse versie, maar nu was ik te nieuwsgierig naar het eind van het verhaal. Want dat is zo leuk aan het laatste deel, je weet dat het einde in zicht is. In een week heb ik 400 bladzijden gelezen. Het is even wennen aan het Engels en ik begrijp niet alles, maar spannend is het wel. Ik droom er zelfs van.

Vakantie

Ik heb enorme mazzel met mijn hulpen, de hele vakantie ben ik voorzien van hulp. Ze gaan of niet op vakantie of ze vallen in voor elkaar. Nog nooit is het zo goed gegaan. Zaterdag vetrekken wij naar de Mecklenburgische Seenplatte, waar wij een Scandinavisch huis hebben gehuurd en op een kanocamping een tent opslaan. Ik heb gemengde gevoelens over de vakantie. Ik hoop dat het huis groot genoeg is, zodat ik wat privacy heb voor mijn verzorging en ik hoop dat het niet zo warm is.

Vorige
Volgende