Ik wil jullie condoleren met het overlijden van een dappere vrouw en moeder.
10 jaar leven met ALS is leven met een tijdbom, je weet alleen niet wanneer hij afgaat.
Zij heeft haar ziekte gedragen als een dappere vrouw, en middels haar dagboek voor andere mensen heel veel info achtergelaten, maar niet minder de emoties die er ook in zaten.
Ik ben een trouwe lezer geweest van haar dagboeken en heb ook wel eens een reactie van Jeanet gehad, als ik haar complimenteerde.
ALS is bij mij heel bekend, mijn man is er aan overleden, dus die strijd die zij beschreef over het inleveren, zo eerlijk en oprecht, van voor je lol in een lift hangen, oké, maar als je moet omdat er geen andere keus is, is heel iets anders.
Dapper/zorgzaam/moedig, dat zijn woorden die bij haar pasten.
Ik wens Hein en jullie kinderen Floor en Ward ook heel veel sterkte toe, nu de plek toch leeg geworden is!
Jullie hebben een fantastische vrouw en moeder verloren, dat doet pijn!
Maar je kunt trots zijn hoe zij deze ziekte gedragen heeft. Rust zacht Jeanet!