Sinterklaas
Ik heb inmiddels 15 gedichten af en heb er weer veel lol in. De voorpret is eigenlijk het leukst. Weer een beetje gemene gedichten geschreven. Er moet iets stichtelijks in zitten. We vieren het 6 december met mijn schoonfamilie. Ik vind het een oer Hollands feest. Ooit was ik in Amerika en liep stage in een kliniek voor verslaafde vrouwen. We hadden voor al deze vrouwen een kort pest gedicht gemaakt. Nou dat werd niet gewaardeerd noch begrepen. En toen we bij een vriend op de deur bonkten om snoep te strooien, had hij bijna zijn geweer gepakt. Voor de goede orde; we waren wel als zwarte Piet verkleed en dat is in Amerika waarschijnlijk vreselijk ’not done’. Nee, geef mij maar Nederland.
Scrabble
Lia, de moeder van Hein, komt nu vast op de vrijdagmiddag. Ze is een fervent scrabbelaarster en ik intussen ook. Iedere vrijdagmiddag spelen we een of twee spelletjes. Ik beleef er veel lol aan en speel niet onverdienstelijk. Bovendien maakt ze af en toe erwtensoep en dat is voor mij gemixt heel goed te doen en erg lekker.
Lucy
We hebben afgelopen zaterdag onze vriendin Lucy begraven. Het was een warm afscheid. Ik neem bij een dergelijk dichtbij overlijden een aparte positie in. Eigenlijk had ik allang dood moeten zijn of zal dat binnenkort zijn. Dus reageert iedereen extra dramatisch naar mij. Ik weet daar geen raad mee en huil heel hard mee. Het is een rare wereld. Zij was nog gezond toen ik al 2 jaar ziek was. Zij kwam het eerste jaar van mijn ziekte, eens in de drie weken, op woensdagmiddag om lunchtijd op bezoek. We aten dan saucijzenbroodjes en zij bracht Ward naar tennisles. Ze was echt een onderdeel van het gezinsritueel. Tot ze borstkanker kreeg. Dinsdag 9 december 2003 is ze overleden.
Perspectief
Ik hou altijd rekening met een kort perspectief wat betreft de tijd die me rest. Dat weerhoudt me ook bepaalde investeringen te doen. Ik heb geen omgevingsbesturing, geen pc op mijn rolstoel en geen slaapkamer beneden. Ik heb al jaren dezelfde jas, dit tot schande van mijn kinderen. En zo kan ik nog wat non investeringen melden. Hein heeft een ander tijdsperspectief en vraagt zich al tijden af of het aanbouwen van een serre voor een slaapkamer beneden niet handig is. Wat is wijsheid? Misschien moet ik mijn perspectief aanpassen? Ik ben daar bang voor. Ik ben namelijk een beetje bijgelovig en geloof dat mijn levenshouding ook misschien mijn behoud is geweest. Ik weet het niet.
Theaterbezoek
Ik ben maandagavond naar Sanne Wallis de Vries geweest. Ik had me er veel van voorgesteld, maar het viel een beetje tegen. Vanavond gaan we met de kinderen naar het concertgebouw in Amsterdam, het Cambridge Kings College Choir met Christmas carols. Ben benieuwd of de kinderen er wat aan vinden. (Ik geloof dat ze vooral onder de indruk waren van de entourage en het publiek. We hebben o.a. Wim Kok gespot). Ik heb overigens steeds vaker de neiging bij de voorstellingen in slaap te vallen. Ik vind de voorstelling visueel niet zo aantrekkelijk en doe mijn hoofd. In een mum van tijd ben ik vertrokken.
Hangplek
Naar aanleiding van vragen of ik wel een hangplek voor Hein ben, niet dus. Maar ik durfde dat niet te schrijven. Uiteraard pas ik zelfcensuur toe. Een taboe. Ik durfde het zelfs niet met Hein te bespreken. Ik moest het maar accepteren vond ik. Tenslotte is er van mij geen wederkerigheid te verwachten. Het moet allemaal van een kant komen. Mag je dat van iemand verwachten? Een tijdje geleden is Hein begonnen het onderwerp aan te snijden. We zouden wat meer aanraken, maar het blijft moeilijk, omdat de wederkerigheid ontbreekt.
Familieweekend
Het weekend voor Kerst hadden we met familie een huisje in Otterlo. Het was gezellig hoewel het weer niet best was. We zijn naar Deventer geweest waar een kerstmarkt in Dickens stijl was en hebben Paleis ’t Loo bezocht. Maandagochtend, toen we weg gingen, was de regen overgegaan in sneeuw. Helaas was dat te laat, maar wel een mooi gezicht.
Het kerstreces
Het kerstreces begon met het familieweekend en een gala op de school van Ward. Eigenlijk vond ik het overdreven om voor dat gala speciale feestelijke kleren aan te schaffen, maar Floor was er heel duidelijk over; dat konden we niet maken. Toen Ward ook nog met zijn vriendjes een vergelijkend warenonderzoek had gedaan waaruit bleek dat het bij C&A helemaal niet veel hoefde te kosten, waren we om. Dus nu hebben we een zoon met keurige zwarte broek, wit overhemd en bijpassend gilet en konden we er met het kerstdiner ook van genieten. We vierden alle belangrijke gebeurtenissen thuis.
Kerstavond met vrienden, eerste kerstdag met familie en oudjaar met vrienden. Hein heeft er veel werk van gemaakt. Mijn aandeel bestond voornamelijk uit het maken van boodschappenlijstjes. De kinderen zijn al zo vertrouwd met het ritueel van tafel aankleden dat ik daar niet meer bij nodig ben (ik merk dat rituelen überhaupt meer van iedereen zijn, zelfs voor het vuurwerk hoefde ik niet meer de gangmaker te zijn, maar was Ward me voor en hoefde ik alleen maar te temperen, hoewel we nog op 55 euro uitkwamen).
En Hein had de regie stevig in handen. Een feestelijke ambiance verhoogt de sfeer. Helaas kreeg ik kerstavond behoorlijke keelpijn en voelde ik me de kerstdagen niet echt lekker, het heeft de sfeer echter niet gedrukt. Tweede kerstdag hebben we zoals geheel Nederland doorgebracht (nee niet op een meubelplein) bij het laatste deel van Lord of the Ring, een mooie maar iets te lange film, waar ik het weer niet bij droog hield. We zijn nog naar een muziek voorstelling geweest. Hein is naar Brussel geweest. En nu is het donderdag 1 januari 2004 12.00 uur en de hele familie inclusief drie vriendinnen van Floor ligt nog te slapen, terwijl ik dit dagboek schrijf. Ik denk dat ik ook maar weer even mijn ogen dicht doe.
Gelukkig Nieuwjaar.
Het sneeuwt!!