Ik wil jullie laten weten dat ik heel erg met jullie meeleef. Ik ken Hein en Jeanet vanuit geheel verschillende omstandigheden; juist daardoor spraken de dagboeken zo aan; jullie persoonlijkheden zijn ondanks de omstandigheden zo hetzelfde gebleven, leek mij. En nu moet je verder met die grote leegte, en vanuit Jeanets kracht moedig voortgaan. Ik hoop dat jullie troost vinden in de vele jaren van bij elkaar mogen zijn, en in haar ervaring van de zomer. Sterkte, ik bid voor jullie. Hennie.
Dagboeken van Jeanet van der Vlist