Als eerste gecondoleerd met het verlies van jullie moeder en partner. Iedere keer als ik haar site ging bezoeken was ik bang dat ik zou lezen dat Jeanet was overleden…dat is nu waarheid geworden. Ik heb altijd bewondering voor haar gehad om hoe zij met haar ziekte omging en altijd de kracht vond om door te gaan. Ik ben er van overtuigd dat zij daardoor zo lang met haar ziekte heeft mogen leven, mijn vader is 5 dagen na de diagnose A.L.S overleden! Ik heb toen kort na het overlijden van mijn vader, dat is inmiddels al 6 jaar geleden contact met Jeanet gehad via e-mail waarin zij mij min of meer moed heeft ingesproken omdat ik mij toen toch zorgen maakte wat betreft erfelijkheid.
Ik zal me haar altijd blijven herrinneren als een bijzondere sterke vrouw.
Ik wens jullie allemaal heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.
Dagboeken van Jeanet van der Vlist