Dagboek juni 2003

Vorige
Volgende

ALS dag

Dit jaar werd de ALS dag in Artis gehouden. Hein had ’s morgens gewoon gewerkt, zodat we pas laat in Artis arriveerden. We waren er om 2 uur, net na het officiële programma. Naar ik begreep was het niet zo druk geweest. Valscherm trekt nauwelijks nieuwe leden en de oude leden sterven uit. VSN wil geen adressen uitwisselen. Dus bij deze een oproep: ALS’ers geef u op bij www.valscherm.nl. Valscherm is in belangrijke mate verantwoordelijk geweest voor de oprichting van het ALS Centrum. Vincent Straatman, een PALS (persoon met ALS), is de inspirator van Valscherm.

Ik vond het vooral leuk om Vincent en zijn vrouw en Jan van Atten te zien. Vincent kon niets meer zeggen. Sherida, zijn vrouw, had het alfabet in 5 blokken opgedeeld. Zij riep de blokken en letters en met het knipperen van zijn ogen gaf Vincent aan welk blok en vervolgens welke letter hij bedoelde. Sherida begreep hem razendsnel. Nog steeds belangstellend naar ons doen en laten. Jan van Atten kon nog steeds goed schrijven en was als altijd in de weer. Ja en Artis is gewoon een ouderwets dierenpark met dieren in te kleine kooien.

Tennis

Deze maand staat in het teken van tennis. Uiteraard hebben we de wedstrijden van Martin Verkerk in Parijs gevolgd. Sterker nog, we zijn bij zijn huldiging op het stadhuis in Alphen geweest. We aten die dag bij Heins moeder in Alphen. Verder heeft Ward voor het eerst een set van zijn vader gewonnen. Voor het eerst sinds jaren hebben we met vrienden en kinderen weer een onderling tennistoernooi gehouden inclusief een beker die we sinds 1988 niet meer uitgereikt hadden. En tenslotte eindigde deze maand met het jeugdtennistoernooi van onze club, waar zowel Floor als Ward met de dubbel een prijs in de wacht sleepten.

Homepage

Ik heb weer eens het aantal hits per maand op mijn homepage bekeken. Ik had in juni 3600 hits. Niet gek.

Musical

Gisteren 1 juli was het eindelijk zo ver, de afscheidsmusical van groep 8 werd opgevoerd. Ik had er niet veel fiducie in. Er was laat begonnen met oefenen en Ward was niet overdreven enthousiast, eerder onverschillig en soms boos over de voorbereiding. Pas de laatste week trok dat een beetje bij en ging er bij mij weer enige hoop gloren. En het was een leuke voorstelling. Een beetje rommeliger dan de musical van Floor. Maar ook een musical met meer individuele rollen en dus moeilijker. Ik werd als schrijfster in het zonnetje gezet en na de voorstelling dompelde ik me in een bad van dankbare ouders, wiens felicitaties ik al knipogend graag in ontvangst nam. En Ward heeft een prachtig duet gezongen. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik dit duet al voor de vorige musical had geschreven en het toen ook al een geheide hit was. Met deze musical is ook de tijd afgesloten dat we kinderen hebben op de lagere school.

Vorige
Volgende